• De essentie van het project van de Masar Badil-beweging is het herstellen van de rol van de diaspora in de strijd in al zijn vormen.
• Het is niet mogelijk om ‘nationale eenheid’ op te bouwen met de agenten van de bezetting, en het is niet toegestaan ​​om hen legitimiteit te verlenen.
• Onze beweging waardeert de rol van de islamitische verzetskrachten en hun verdediging van de waardigheid en rechten van ons volk.
• De verzetsfracties ontlenen hun legitimiteit aan hun daden en praktijk van bevrijding en niet aan hun relatie met de “Palestijnse Bevrijdingsorganisatie”
• De strijd van ons volk gaat door totdat de terugkeer en bevrijding zijn bereikt

Terwijl het Palestijnse volk zijn voortdurende strijd tegen de zionistische entiteit, haar kolonialisme en de aanvallen van kolonisten voortzet, van de rivier tot de zee in bezet Palestina, worden de vlammen van het Palestijnse verzet steeds heviger. Dit is vooral prominent geworden in de dorpen, steden en vluchtelingenkampen van de Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem.

De verantwoordelijkheden van ons Palestijnse volk in ballingschap en in de diaspora nemen ook toe naarmate de confrontaties met de zionistische vijand escaleren. De Masar Badil, de Palestijnse Beweging voor het Alternatieve Pad, bereidt zich voor om hun conferentie te houden en hun tweede verjaardag van 19 tot 22 oktober 2023 in Frankrijk te herdenken, inclusief deelname aan de massamars om Georges Abdallah en alle Palestijnse gevangenen in Lannemezan te bevrijden. 21 oktober.

Dit komt in een tijd waarin repressie en racistisch beleid tegen Palestijnen en aanhangers van het verzet en de Palestijnse rechten in veel landen, vooral in Europa, toenemen. Dit interview verkent de huidige politieke situatie en het verzet tegen repressie met Zaid Abdulnasser, lid van het Uitvoerend Comité van de Palestijnse Alternatieve Revolutionaire Pad Beweging en de coördinator van het Samidoun Palestijnse Prisoner Solidarity Network in Duitsland.

Het is ongeveer twee jaar geleden sinds de oprichting van de Masar Badil, de Palestijnse Alternatieve Revolutionaire Pad-beweging. Nu bereidt u zich voor op het houden van de conferentie van de beweging in Toulouse, Frankrijk. Hoe beoordeelt u de rol van de beweging in deze periode?

De afgelopen twee jaar is onze beweging aanzienlijk gegroeid en geëvolueerd in Europa en Noord-Amerika, en onlangs zijn we begonnen ons met bepaalde gebieden in Latijns-Amerika bezig te houden. De beweging heeft meer erkenning gekregen binnen de solidariteitsbeweging in het Westen, maar ook in de belangrijkste stromingen van de Palestijnse politiek. Vooral na de Oslo-akkoorden werd het discours rond Palestina gedomineerd door de zogenaamde ‘tweestatenoplossing’, oftewel het afbeelden van de Palestijnse zaak als een primair humanitaire kwestie, vooral in de imperialistische staten van het Westen.

Aan de andere kant probeert onze beweging de duidelijke nationale en historische rechten van het Palestijnse volk te benadrukken en te handhaven, evenals onze belangrijkste principes (thawabet) die zijn uiteengezet in het Palestijnse Nationale Handvest van 1968 voordat het onrechtmatig werd gewijzigd door de monopolistische leiderschapskliek. onder controle van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie. Via hun basiswerk wil de beweging het doel van de bevrijding van Palestina van de rivier tot de zee herstellen, onvoorwaardelijke steun betuigen aan het Palestijnse verzet en het recht op terugkeer beschermen. Daarom neemt het een duidelijk standpunt in tegen de liquidatieaanpak van Oslo en de veiligheidscoördinatie van de “Palestijnse Autoriteit” in Ramallah.

De belangrijkste factor die een beweging als de onze, die nog niet eens het tweede jaar heeft afgerond, in staat stelt deze groeiende politieke rol te spelen, is de staat van verraad en afwezigheid in de diaspora als direct gevolg van de acties van de PLO-leiding na het deelname aan de verkiezingen van 1991. Conferentie van Madrid en de rampzalige ondertekening van de Overeenkomst van Oslo in 1993. Deze acties betekenden een volledige verzaking aan de rechten van ons volk, vooral in de Palestijnse diaspora. Het ondermijnde de strijd van ons volk, sloot hen uit, eigende zich hun natuurlijke rol toe en ontdeed hen van al hun organisatorische raamwerken en strijdmiddelen.

De Alternative Revolutionary Path Movement probeert nieuwe arena’s te creëren waar onze mensen een echte strijd kunnen voeren op basis van hun ambities en principes. Hierdoor heeft onze beweging snel vooruitgang kunnen boeken en relaties kunnen opbouwen met veel bevrijdingsbewegingen en krachten die op zoek waren naar een Palestijnse stem in de diaspora die zich serieus inzet voor de strijd voor bevrijding en terugkeer. Deze rol zal niet worden vervuld door de ambassades van de Autoriteit of door NGO’s.

We zijn ons ervan bewust dat de weg die voor ons ligt lang en uitdagend is, en dat van ons vereist is dat we onszelf organisatorisch versterken en onze volksbasis opbouwen, de reikwijdte van ons werk en de impact ervan uitbreiden, en ons vermogen verbeteren om Palestijnse en Arabische gemeenschappen te bereiken en ruimte te bieden voor strijd. Wij proberen de immense, latente capaciteiten van ons volk te benutten voor het project van bevrijding en terugkeer. Kortom, de Palestijnse Alternatieve Revolutionaire Pad-beweging, met hun groeiende revolutionaire project, gaat door tot de bevrijding van Palestina van de rivier naar de zee. Onze beweging probeert een revolutionair instrument te zijn in de handen van ons volk om hen in staat te stellen deel te nemen aan en hun natuurlijke rol in de bevrijdingsstrijd uit te oefenen.

Wat zijn de belangrijkste uitdagingen waarmee u wordt geconfronteerd, vooral in Duitsland en Europa als geheel? En hoe kan het niveau van de confrontatie tegen de zionistische beweging in Europa worden verhoogd?

Wij zijn een integraal onderdeel van het Palestijnse volk. Het is niet meer dan normaal dat wij op verschillende manieren het doelwit zijn van de zionistische bezettingsmacht, zowel in Palestina als over de hele wereld. Het Samidoun Palestijnse Prisoner Solidarity Network werd in februari 2021 door de Israëlische minister van Oorlog, Benny Gantz, geclassificeerd als een terroristische organisatie. In Frankrijk kondigde Emmanuel Macron zijn voornemen aan om het Collectif Palestina Vaincra te ontbinden, een van de belangrijkste organisaties die hebben deelgenomen aan de lancering van de Alternative Revolutionary Path Movement.

In Spanje worden onze kameraden geconfronteerd met beproevingen vanwege hun confrontatie met de zionistische beweging, in het bijzonder de zionistische ambassadeur in Madrid. Soortgelijke situaties bestaan ​​in Nederland, Zwitserland, België, Canada, de Verenigde Staten en andere landen. We worden voortdurend geconfronteerd met oproepen tot criminalisering, een verbod op onze activiteiten en evenementen, en demoniseringscampagnes in de media die zich richten op de beweging, haar organisaties, haar kaders en haar aanhangers.

In Duitsland is er een hoog niveau van coördinatie tussen zionistische bewegingsorganisaties, de Israëlische ambassade, de Duitse media en verschillende overheidsinstanties. Ze zijn er met succes in geslaagd Nakba-herdenkingsdemonstraties in 2022 en 2023 te verbieden, evenals demonstraties ter herdenking van de Palestijnse Dag van de Gevangenen in 2023. Onlangs hebben ze hun maatregelen geëscaleerd, onze kaders aan banden gelegd en hun verblijfsvergunning ingetrokken onder het voorwendsel van hun lidmaatschap van de Palestijnse Autoriteit. Palestijnse Alternatieve Revolutionaire Padbeweging. Het is vermeldenswaard dat Berlijn de hoofdstad is geworden van de Palestijnse diaspora in Europa, vooral na de vluchtelingengolf als gevolg van de oorlog in Syrië. Dit verklaart de staat van alertheid onder de staat en de zionistische instellingen en hun angst voor de betrokkenheid van deze delen van ons volk in de strijd.

Samidoun is er in Duitsland in geslaagd het programma van de Alternatieve Revolutionaire Pad-beweging naar voren te brengen en zich op volksniveau in de Arabische gemeenschap te organiseren. Samidoun in Duitsland heeft bijeenkomsten georganiseerd waaraan duizenden van onze mensen en aanhangers van onze zaak deelnamen, waarbij zij hun stem verhieven voor de bevrijding van Palestina van de rivier tot de zee, en hun volledige steun betuigden aan het Palestijnse verzet. Daarom is het doelwit van ons en ons werk een systematische aanval op deze betrokkenheid van de volksmassa’s bij de zaak en de angst voor het potentieel ervan voor groei en vorming als een echte massamacht in Duitsland, dat het bolwerk is van de zionistische beweging in Duitsland. Europa.

 Waarom is deze zionistische aanval specifiek op u gericht?

De aanval op de beweging, hun organisaties en hun kaders geeft aan dat de vijanden van het Palestijnse volk zich bedreigd voelen door de Alternative Revolutionary Path Movement en de impact ervan op hun belangen. De beweging evolueert en groeit snel en vormt een bedreiging voor de zionistische beweging en de belangen in deze landen. Deze krachten begrijpen dat als de Palestijnse diaspora haar rol terugkrijgt, zij het verloop van de strijd met de vijand en zijn aanhangers kan beïnvloeden. Dit feit, erkend door de ambassadeurs van de zionistische entiteit, wordt ook erkend door de krachten van het Palestijnse verzet. In onze ogen is dit een prestatie voor de beweging.

Wat het verhogen van het niveau van de confrontatie met de zionisten betreft, probeert de zionistische beweging consequent elke Palestijnse actie te onderdrukken, op alle fronten en in verschillende vormen, van liberale uitingen tot revolutionaire volksmobilisatie. Er is geen enkele actie ter verdediging van de rechten van het Palestijnse volk in het Westen die niet met enige vorm van tegenwerking of repressie te maken krijgt. De mate van vijandigheid escaleert echter parallel met de verhevenheid van het discours en de ernst van het project. Als gevolg hiervan leidt onze toewijding aan onze standpunten en de voortdurende opbouw van ons revolutionaire en radicale project uiteraard tot een toename van het niveau van confrontatie met de zionistische krachten. Deze confrontatie zal waarschijnlijk escaleren naarmate de beweging evolueert en haar capaciteiten uitbreidt.

Momenteel bevinden we ons nog in de defensieve fase. We ontvangen aanvallen en reageren door resoluut vast te houden aan onze standpunten, ons werk voort te zetten en deze aanvallen tegen ons in te zetten om strategische allianties op te bouwen met lokale revolutionaire en progressieve krachten, zoals we hebben gezien in Frankrijk, Duitsland, Spanje en Canada. Op de lange termijn zullen we, zodra we het stadium van volksmobilisatie hebben bereikt, in staat zijn de zionistische beweging zowel op populair als politiek vlak te confronteren en hun uit de publieke sfeer te marginaliseren. De zionistische vijand bestaat niet alleen binnen het bezette Palestina; zijn armen strekken zich uit naar deze landen. Het ondermijnen van deze wapens is een echte klap voor de vijand in Palestina en voor de zionistische beweging.

De Alternative Revolutionary Path Movement neemt een negatief standpunt in ten aanzien van de voorgestelde verkiezingen op de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook, evenals de inspanningen van de Autoriteit en Palestijnse facties die worden gekenmerkt als het bevorderen van verzoening en nationale eenheid. Wat is uw visie op het bereiken van nationale eenheid in de Palestijnse arena, in het licht van de fragmentatie en verwarring die de nationale beweging ervaart (door sommigen “de verdeeldheid” genoemd)?

 Wij van de Alternatieve Pad Beweging geven uitdrukking aan het populaire Palestijnse en Arabische standpunt, waarin sprake is van “veiligheidscoördinatie” met de bezetting, de arrestatie van leden van het verzet, de ontheiliging van de begrafenissen van martelaren en pogingen om de strijd op de Westelijke Jordaanoever te beëindigen. evenals deelname aan de belegering van Gaza en het in de steek laten van Palestijnse vluchtelingen, als misdaden en daden van nationaal verraad die de Autoriteit uitsluiten van de nationale sfeer.

Nationale eenheid kan niet worden opgebouwd met de instrumenten en agenten van de bezetting, en deze mogen ook niet worden gelegitimeerd. Wij geloven dat echte legitimiteit belichaamd wordt in de standpunten van ons volk en hun offers, die op natuurlijke wijze dagelijks tot uiting komen, en door overal de lijn van verzet te omarmen. Het is belangrijk om te benadrukken dat de legitimiteit van de verzetsfracties voortkomt uit hun daden van bevrijding en verzet zelf, en niet door hun relatie met de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie, door deel te nemen aan nepverkiezingen onder controle van de bezetting of door toe te treden tot de structuren van de Palestijnse Autoriteit. en de overblijfselen van de Oslo-akkoorden. Deze verkiezingen onder bezetting verstoren de wil van het volk en vertegenwoordigen niet het Palestijnse volk in de vluchtelingenkampen, de diaspora of in bezet Palestina in 1948. Wij zouden het belang willen benadrukken van het principiële standpunt van de Islamitische Jihad Beweging om deelname aan de verkiezingen in Oslo af te wijzen, wat het vertrouwen van ons volk in haar revolutionaire lijn vergroot en de beweging beschermt tegen het afglijden in een verzoenende positie.

Wij geloven dat echte nationale eenheid de eenheid is van ons hele volk, de verzetsfracties en de populaire organisaties rond het project van bevrijding en terugkeer. Vanaf het begin heeft de Beweging voor het Alternatief Revolutionair Pad alle verzetskrachten opgeroepen om een ​​breed nationaal front op te bouwen dat de hoop en aspiraties van het Palestijnse volk vertegenwoordigt en daar zijn legitimiteit rechtstreeks aan ontleent, net zoals de vroege Fedayeen (Palestijnse verzetsstrijders) dat deden. Hun legitimiteit door hun strijd, offers en verdediging van hun volk. Deze volksnationale eenheid en eenheid op de strijdvelden zal een solide eenheid zijn die geen ruimte laat voor weifelende standpunten of grijze gebieden. Ware nationale eenheid staat niet toe dat één partij de strijders van een andere partij domineert in het belang van het dienen van de bezetting. Deze visie is de enige uitweg uit de sombere situatie die is gecreëerd door het “officiële Palestijnse leiderschap”, en zal de hoop in de harten van ons volk nieuw leven inblazen. Wij geloven dat deze vorm van nationale eenheid een ware essentie vertegenwoordigt die de verzetskrachten en de volksorganisaties samenbrengt met hun ervaringen, geschiedenis van strijd, bereik van het volk en instellingen die in staat zijn de verslechterende Palestijnse situatie op te wekken en nieuw leven in te blazen en meer ruimte te creëren waardoor ons volk in Palestina en de diaspora kan actief deelnemen aan de strijd voor de bevrijding van Palestina.

Sommigen beschouwen de rol van de Alternatieve Revolutionaire Pad Beweging als beperkt tot bepaalde gebieden in de diaspora, en jullie basis- en politieke activiteiten vallen nog steeds onder de paraplu van ‘solidariteitswerk’. Bent u het eens met deze beoordeling?

Deze beoordeling is in het eerste deel juist. De beweging heeft bepaalde gebieden in de diaspora kunnen bereiken, met name in Noord-Amerika en Europa, en de beweging vervult in deze landen vooral een politieke rol. Ons werk verschilt echter drastisch van het concept van ‘solidariteitswerk’, omdat we ons niet bezighouden met de Palestijnse zaak vanuit het perspectief van louter ‘solidariteit’ met Palestina. Het is voor ons niet voldoende om alleen maar een steun te zijn voor ons volk in het historische Palestina; wij zijn eerder een integraal onderdeel van het Palestijnse volk en hun bevrijdingsbeweging. We moeten een oprechte en actieve rol spelen in de strijd om onszelf te bevrijden van de beperkingen van de vluchtelingenstatus en deelnemen aan de bevrijding van ons land van de zionistische vijand.

Dit is de essentie van het project van de Alternative Revolutionary Path Movement: het herwinnen van de rol van de diaspora in de strijd in al zijn vormen. Dit omvat het verstevigen van onze politieke standpunten, het verspreiden van revolutionair bewustzijn, het opbouwen van vertrouwen bij de massa’s van ons volk in de diaspora, het opzetten van instellingen en organisatorische instrumenten die hen in staat stellen hun rechten en plichten uit te oefenen en hun natuurlijke en pioniersrol in de strijd, het investeren van hun energie op het pad van bevrijding en terugkeer, door de zionistische beweging te confronteren en de krachten te bundelen met het glorieuze en standvastige verzet van ons volk. Alleen door dit werk zal de Palestijnse strijd getuige zijn van een kwalitatieve sprong voorwaarts in de diaspora, die ons volk dichter bij de datum van bevrijding en terugkeer zal brengen.

Sinds onze lancering in oktober 2021 hebben we, ondanks onze zeer beperkte middelen, vooruitgang geboekt bij het hoger leggen van de lat van ons politieke standpunt, het versterken van de instellingen die bij de beweging betrokken zijn, en het verhogen van het niveau van confrontatie met het zionistische project. Dit neemt echter niet weg dat we ons nog steeds in de fase van geboorte bevinden, de fase van mobilisatie, organisatieontwikkeling en interne opbouw. Dit is een uitnodiging aan al onze mensen in ballingschap en diaspora om deel te nemen aan de opbouw van deze beweging en hun rol in de strijd voor de bevrijding van zichzelf en hun thuisland Palestina terug te winnen.

Over slechts enkele weken zullen we 30 jaar geleden zijn sinds de ondertekening van de Oslo-akkoorden en 29 jaar sinds de oprichting van de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Hoe ziet u de rol van Palestijnse jongeren in ballingschap en in de diaspora? Kunnen de beperkingen en gevolgen van Oslo worden overwonnen? Hoe?

 Ik herhaal hier wat ik al eerder heb gezegd. De Palestijnse diaspora werd na de Oslo-akkoorden volledig gemarginaliseerd op het Palestijnse politieke toneel, en haar rol werd overgenomen nadat ze centraal stond in de Palestijnse revolutie. Deze catastrofale situatie zorgde ervoor dat onze mensen in de diaspora zich machteloos en gefrustreerd voelden tegenover de aanhoudende agressie tegen ons land en ons volk. Dit gevoel werd sterker nadat ze hun mechanismen en arena’s verloren waarmee ze hun natuurlijke rol in de bevrijdingsstrijd konden uitoefenen. Deze situatie van de afgelopen dertig jaar heeft geleid tot de verspreiding van een individualistische mentaliteit, die aansluit bij het beleid van sommige westerse landen, en de opkomst van wat sommigen de ‘identiteitsstrijd’ noemen, vooral voor de Palestijnen die in deze landen zijn geboren.

De oplossing voor deze dilemma’s en uitdagingen is dezelfde oplossing die werd voorgesteld door ons Nationaal Handvest uit 1968: Palestijnen oefenen hun nationale identiteit uit door de strijd voor hun rechtvaardige zaak en de rechten van hun volk.

In deze tijd, en na de catastrofe van Oslo en de ervaringen van verraad, is het absoluut noodzakelijk om de diaspora te organiseren op basis van een strijd die haar hoop en aspiraties weerspiegelt, haar bereidheid tot opoffering te herwinnen en bereid te zijn bepaalde privileges op te geven voor onze grotere gemeenschap. doelstellingen, om tegemoet te komen aan de offers die ons volk in Palestina elke dag brengt voor onze zaak en onze waardigheid.

De volksinstellingen die gedurende de eerste decennia van de Palestijnse Revolutie door ons volk in de diaspora met bloed en opoffering zijn opgebouwd, zijn doelbewust vernietigd. Ons volk is echter in staat ze weer op te bouwen en hun centrale rol in de nationale bevrijdingsbeweging te herstellen, zoals ze de afgelopen decennia hebben gedaan, en zichzelf na elke tegenslag te vernieuwen en sterker en veerkrachtiger terug te keren.

Wat onze rol in de Alternative Path Movement betreft, geloven wij dat de eerste stap het cultiveren van revolutionair bewustzijn is, waar we ook aanwezig zijn. Dit impliceert het verstevigen van politieke standpunten die vooral de westerse imperialistische landen “onaanvaardbaar” achten, en het handhaven ervan, ongeacht het niveau van onderdrukking waarmee we worden geconfronteerd. Deze confrontatie met de zionistische beweging verstevigt onze beweging en posities op straat en breidt onze aanwezigheid in de diaspora uit. Op deze situatie kan worden voortgebouwd, en door cumulatieve strijd en werk kunnen we een massale volksmobilisatie tot stand brengen, die in staat is haar historische verantwoordelijkheden op zich te nemen.

U heeft uw aanhangers opgeroepen om deel te nemen aan de jaarlijkse volksmars voor de Franse gevangenis in Lannemezan op 21 oktober 2023 voor de bevrijding van de Libanees-Arabische strijder voor Palestina, Georges Abdallah. Sommige mensen zien dat dergelijke volks- en solidariteitsacties er niet in zijn geslaagd voldoende druk uit te oefenen op de Franse regering om Abdallah vrij te laten. Hij zit sinds 1984 gevangen en er zijn ruim veertig jaar verstreken sinds zijn gevangenschap. Heeft u een andere aanpak of strategie om grotere druk uit te oefenen op Frankrijk om zijn vrijlating veilig te stellen?

Deze volksdemonstraties maken deel uit van een geïntegreerde campagne die al meer dan vijftien jaar loopt. Georges Abdallah, de strijder, heeft zelf actief bijgedragen aan de opbouw van de campagne door zijn standvastigheid en uithoudingsvermogen, evenals door zijn dialogen met onze kameraden die hem voortdurend in gevangenschap hebben bezocht.

Deze voortdurende campagne neemt verschillende vormen aan, van bijeenkomsten, stands en seminars tot het vergroten van het bewustzijn over de Palestijnse kwestie en de zaak van Georges Abdallah. Het omvat ook het produceren en vertonen van de film “Fedayeen” (die ongeveer 200 keer is vertoond in meer dan 25 landen), de coördinatie met de Nationale Campagne voor de Vrijlating van Georges Abdallah in Libanon, en de belangrijke rol die de familie van Georges in de strijd speelt.

Deze krachten en activiteiten zijn erin geslaagd een volksmomentum te creëren dat de Libanese ambassadeur in Frankrijk en leiders van Franse linkse partijen ertoe aanzette hem in de gevangenis te bezoeken. Het leidde ook tot debat in het parlement tussen voor- en tegenstanders van zijn vrijlating, waarbij een groeiend aantal links zijn vrijheid eiste. Dit is ook een van de belangrijkste internationale campagnes om het bewustzijn te vergroten over de kwestie van Palestijnse gevangenen, vooral buiten Palestina, en hun strijd. Tientallen organisaties in heel Frankrijk eisen nu zijn vrijlating en zijn zaak staat op de agenda van verschillende linkse organisaties in Europa, vooral in Frankrijk. Dit populaire werk heeft het potentieel om in de loop van de tijd aan te dringen op zijn vrijlating wanneer de kosten om Georges in gevangenschap te houden voor de Franse staat hoger worden dan de kosten om hem vrij te laten.

Wij van het Samidoun Palestijnse Prisoner Solidarity Network erkennen dat de meest directe, veilige en snelste manier om gevangenen te bevrijden het gewapende verzet is, zoals we herhaaldelijk hebben gezien bij de uitwisselingsoperaties die de afgelopen decennia hebben plaatsgevonden, waarbij het Palestijnse en Libanese verzet succes hadden. door met geweld hun wil aan de vijand op te leggen. De primaire rol van volksactie is echter het verspreiden van bewustzijn over de gevangenenkwestie, het benadrukken van de centrale rol ervan, en het creëren van een omgeving waarin mensen zich verbonden voelen met de strijd van onze gevangenen en hun bevrijding. Het verdedigen van onze gevangenen is het verdedigen van de zaak waarvoor zij elke dag en elk uur strijden en blijven strijden – een strijd waar wij trots op zijn.

De belangrijkste verzetsbewegingen in Libanon, Palestina en de Arabische regio vertegenwoordigen islamitische krachten met een brede volksaanwezigheid, zoals onder meer Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad-beweging. Ondertussen is er sprake van een merkbare achteruitgang, zelfs tot het punt van afwezigheid, van linkse, nationalistische en liberale krachten. Hoe categoriseert u uw beweging ideologisch en politiek? Hoe kijk jij tegen verzetskrachten met religieuze referenties aan?

De band van het Palestijnse volk met het verzet is een organische band die we door de geschiedenis heen hebben ervaren. Toen het Volksfront en de Fatah-beweging als grote organisaties het gewapende verzet leidden, overheerste een nationalistisch en linksistisch karakter in de Palestijnse nationale beweging, wat weerklank vond in de gevoelens van ons volk overal. Daarvoor, tijdens het tijdperk van Jamal Abdel-Nasser in Egypte, kreeg de strijd een Arabisch nationaal karakter en domineerden slogans van ‘eenheid, socialisme en vrijheid’. Tegenwoordig leiden islamitische bewegingen als de Islamitische Jihad en Hamas het verzet op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza tegen de zionistische vijand. Het is voor hen vanzelfsprekend om in de voorhoede en in de harten van de Arabische en Islamitische natie te staan.

De Alternative Revolutionary Path Movement is zich sinds haar oprichting bewust van de centrale rol van deze standvastige en strijdende bewegingen en respecteert diep de offers die zij hebben gebracht en die zich inzetten om de rechten en de zaak van ons volk te beschermen, en om een ​​onbreekbare steun van de bevolking te creëren voor de verzet op de moeilijkste plekken voor de Palestijnse organisatie ter wereld – het historische Palestina – onder de zionistische bezetting en tegenover de PA als veiligheidsinstrument in handen van de vijand. Onze beweging waardeert ook de voorhoederol van het islamitische verzet bij het bestrijden van de aanvallen van de zionistische vijand op ons volk en onze heilige plaatsen, het verdedigen van de waardigheid en rechten van ons volk waar het zich ook bevindt, en het voortzetten van de nationale bevrijdingsstrijd die nooit is opgehouden tegen de Britten. bezetting van ons land tot vandaag.

In onze beweging zien wij die rol als complementair aan het verzet in Palestina. Het is onze rol om steun te verlenen aan het verzet, zijn stem naar voren te brengen in de diaspora, en de massa’s van ons volk in ballingschap en diaspora in staat te stellen hun strijdmiddelen op te bouwen, waardoor ze kunnen deelnemen aan de bevrijdingsbeweging en de zionistische vijand kunnen verslaan. ook buiten Palestina. De relatie tussen de verschillende componenten van ons volk in het thuisland en de diaspora is een complementaire relatie in het licht van onze primaire tegenstelling tegen de bezetting en de zionistische beweging.

Ecologisch gezien heeft de Alternatieve Pad Beweging sinds haar oprichting een reeks algemene strijdprincipes aangenomen, zoals uiteengezet in het Palestijnse Nationale Handvest van 1968, die de aspiraties van het Palestijnse volk in al zijn oriëntaties weerspiegelen. Tegelijkertijd komen de meeste kaderleden van onze beweging voort uit linkse ervaringen, en zijn onze organisaties vooruitstrevend, geïnformeerd door de analyse en de erfenis van Palestijns en Arabisch revolutionair links. Als gevolg hiervan heeft de beweging op natuurlijke wijze een revolutionair-links karakter gekregen in haar analyse, taalgebruik en algehele aanpak.

Deze richting heeft ons in staat gesteld de meeste solidariteitskrachten met Palestina in het Westen te bereiken, die overwegend linkse krachten zijn. Tegelijkertijd hebben onze afhankelijkheid van het Nationaal Handvest en onze inclusieve strijdprincipes ruimte geboden aan ons Palestijnse volk met diverse intellectuele tradities en tendensen om aan dit project deel te nemen. Het kader van onze beweging is divers, waaronder Palestijnen uit verschillende vluchtelingenkampen, de Westelijke Jordaanoever, Gaza, Jeruzalem en de bezette gebieden van 1948, maar ook uit verschillende factie-, klasse- en intellectuele achtergronden. Onze Arabische en internationale kameraden, die succesvolle organisatie-ervaringen voor Palestina in het Westen leiden, spelen een centrale rol in de structuren en opbouw van de beweging en dragen ook bij aan deze dynamiek.

Dit pluralisme, samen met de creatieve dialoog tussen verschillende ervaringen en generaties verenigd op basis van duidelijke principes van revolutionaire strijd, is een solide basis geworden voor ontwikkeling en de belangrijkste bron van kracht voor de Palestijnse Beweging voor het Alternatieve Pad.